Perfecte Double Wedding Ringen Maken 

met de malletjesvan Marti Michell

op de zolder van een superoud pandje in het centrum van Utrecht. Met nog 7 andere vrouwen, bij een basiscursus patchwork en quilten. En het had iets magisch: een stapel lapjes in stukjes knippen en te transformeren tot iets totaal nieuws.

Het moest allemaal nog wel op de 'ouderwetse' manier: patroondelen knippen uit schuurpapier, op de stof aftekenen, uitknippen, en met de hand weer aan elkaar naaien. En er moest natuurlijk een grote quiltdeken worden gemaakt. Geen wonder dat ik hem pas na ruim 15 jaar helemaal af maakte.  

Intussen volgde ik workshops in snellere methodes. Stof snijden met een rolmes, langs een perspex liniaal en naaien op de naaimachine. De workshop waarin ik leerde vier zgn. log cabin blokken tegelijk te maken door een lange strook te naaien aan vierkantjes, en ze dan weer van elkaar af te snijden, leverde steeds schevere blokken op, en bovendien verschillend van maat. Niet snel, want twee keer snijden, en vooral niet precies.

In een andere workshop gebruikte  ik een methode om half square triangles te naaien: de naam van een blok dat bestaat uit twee driehoeken die samen een vierkant vormen. Met twee lapjes en een erop genaaid papieren patroon. Precieze blokjes worden het wel, maar na het naaien en snijden moet je het papier nog wegscheuren. Extra werk, en je krijgt allemaal dezelfde half-square triangles uit die twee lapjes. Een beetje saai.

Ooit kocht ik een boek en een bijbehorende liniaal om het square-in-a-square blok snel en makkelijk te maken. Maar toen ik las hoe het werkte, heb ik het nooit gebruikt. Eerst moest je brede stroken rondom een vierkant naaien, en daarna met die speciale liniaal aan alle hoeken een behoorlijk groot stuk eraf snijden. Het levert misschien precieze blokjes op, maar ook extra snijwerk. Bovendien blijf je zitten met een stapel onbruikbare afsnijdsels. En misschien wel het allerergste: de buitenranden van het blok zijn allemaal schuin van draad. Dus rekken ze enorm. Probeer ze dan maar eens netjes aan elkaar te naaien. Hoezo snel en gemakkelijk?

Al deze methodes werkten met alleen simpele vormen: rechte stroken, vierkanten en driehoeken. En als ik nou eens andere vormen wilde gebruiken? Ik zag al voor me dat ik veroordeeld zou blijven tot het met de hand aftekenen van vormen op stof met behulp van kartonnen of plastic malletjes. En dat het altijd vele jaren zou kosten om een quiltproject af te maken.

Jaren geleden had ik de gelegenheid  om een workshop te volgen bij Marti Michell. Ik had al wel van haar gehoord, ze is tenslotte een bekende Amerikaanse quiltgoeroe, al sinds de jaren 70 van de vorige eeuw. In 2021 werd ze opgenomen in de Quilters Hall of Fame. Zij produceert malletjes van dezelfde dikte (3 mm) en hetzelfde materiaal als quiltlinialen. In alle maten en vormen, waarmee je de stukjes voor patchwork precies op maat snijdt. Geen onhandig rekenwerk, de ¼ inch naadtoeslag zit er al in verwerkt. Het leek me een mooie methode, maar ik kon niet voor me zien hoe het werkte.

Want zo’n malletje, dacht ik, dat leg je op de stof, en dan snijd je er met je rolmes langs. Aan iedere kant moet je dan natuurlijk een klein stukje verder snijden dan het eind van het malletje. Probeer maar eens met zo’n pizzames om precies op een bepaald punt te stoppen. En als je dan het volgende stukje stof gaan snijden, zit je, als je niet uitkijkt, met een onverwacht sneetje in je patchwork stukje, en kun je het weggooien. Dan het malletje maar een eindje verderop leggen, en krijg je dus een gatenkaas. Een lapje met stukjes eruit gesneden, en de rest kun je niet meer gebruiken. Niet een erg snelle methode, leek me, en ook bepaald geen zuinige.

Dus die workshop was een uitkomst. Ik wilde nu weleens weten hoe je kon voorkomen dat je mooie, dure stof een gatenkaas werd. Wat Marti toen liet zien, veranderde mijn patchwork leven in een keer. Het kwartje viel, hoe eenvoudig kan het zijn? Waarom had ik dat zelf niet bedacht? En daarna leerde ik nog veel meer slimme trucs om haar malletjes en linialen handig te gebruiken. 

De malletjes (Engelse term: templates) hebben een vaste vorm en maat, waardoor je daaraan vastzit. Dat lijkt misschien beperkend, maar met een klein aantal bij elkaar passende malletjes kun je eindeloos veel patchwork patronen maken, in allerlei maten. En doordat alle malletjes van Marti slim gevormde hoekjes hebben, passen je stukjes stof ineens precies aan elkaar. Je snijdt alle stukjes stof voor je project altijd exact en sneller dan je ooit voor mogelijk hield. En zonder rekenwerk.

Toen ik eenmaal met Marti’s spullen gewerkt had, heb ik nooit meer iets anders gebruikt. En de vele quilters die ik geleerd heb om met deze supertools om te gaan, ook niet.